BILA JE SRPSKA JOVANKA ORLEANKA: Na današnji dan je umrla Milunka Savić

Milunka Savić – Gligorević bila je srpska heroina Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata, narednik u Drugom puku srpske vojske „Knjaz Mihailo“. Ranjavana je u borbama devet puta,a zbog neizmerne hrabrosti Francuzi su je prozvali „srpska Jovanka Orleanka“.

Rođena je 1890. godine u selu Koprivnica, kod Jošaničke Banje u Raškoj. Pod imenom Milun Savić mobilizovala se 1912. godine u Beogradu. U Balkanskim ratovima 1912. i 1913. godine borila se preobučena u muškarca, a da je reč o ženi otkrilo je bolničko osoblje, posle ranjavanja u Bregalničkoj bici, skoro godinu dana posle pristupanja srpskoj vojsci.

U Prvom svetskom ratu, takođe se prijavila kao dobrovoljac. Bila je deo „Gvozdenog puka“, najelitnijeg Drugog puka srpske vojske „Knjaz Mihailo“, istakla se u Kolubarskoj i Kajmakčalanskoj bici.

Dobila je mnoga, i najviša, odlikovanja, među kojima i dva francuska ordena Legije časti i medalju „Miloš Obilić“. Jedina je žena na svetu koja je odlikovana francuskim oredenom Ratni krst sa zlatnom palmom.

Po završetku rata, radila je u Bosni i Hercegovini kao kuvarica, bolničarka i kontrolor u fabrici vojnih uniformi. 1922. godine udala se za osam godina mlađeg Veljka Gligorovića iz Mostara, sa kojim je dobila ćerku Milenu, nakon čega je usvojila još 3 ćerke. Nekoliko godina kasnije se razvela, i nastavila sama da odgaja 4 ćerke.

U potrazi za boljim životom sa njima se preselila u Beograd, gde je mesecima pokušavala da nađe posao.

Na inicijativu njenih saboraca, od 1929. zaposlili su je kao čistačicu kancelarije direktora, u Hipotekarnoj banci u Beogradu, gde je provela najveći deo svog radnog veka. Odbila je ponudu da se preseli u Francusku i da dobija francusku vojnu penziju. Umesto toga, izabrala je da živi u Beogradu, gde su njene zasluge brzo zaboravljene.

Nakon rata, vlast joj je 1945. dodelila penziju. Starost je provela u svojoj kući na Voždovcu, u društvu unuka i u redovnim susretima sa vojnim veteranima. 1972. godine, Skupština grada Beograda dodelila joj je jednosoban stan u naselju Braće Jerković. Godinu dana kasnije, nakon tri moždana udara, umrla je u tom stanu 5. oktobra 1973. godine.

Sahranjena je na Novom groblju, u Beogradu.