Vreme za ljubav

Tri nedovršene ljubavi, tri istorijska momenta, tri muzičke epohe

Three Times – engleski je prevod naslova. Tri pokušaja u tri vremena. Nostalgični osećaj nevinosti 1966. godine utapa se u kritički osvrt na život konkubina 1911. godine, da bi na kraju bujica tananih emocija kulminirala u brzom urbanom životu 2005. godine.

Tajvanski reditelj Hou Hsiao-hsien kroz tri priče i njihove naslove, ''Vreme za ljubav'', ''Vreme za slobodu'' i ''Vreme za mladost'', stvara melanholičnu atmosferu sećanja na ''najbolje od momenata'', što jasno kaže i originalni kineski naziv filma (Zui hao de shi guang). Blizak odnos sa likovima, fenomenalno izvedeni prelazi kamere kroz tri epohe, muzika koja podiže emocije u još poetičniju dimenziju i jasan stav prema prikazanim istorijskim prilikama, na momente ostaju u senci (pre)sporog ritma filma i nejednake jačine priča.

Uloge ljubavnika na raznim mestima u vremenu reditelj je poverio mladim azijskim zvezdama: očaravajućoj Shu Qi i talentovanom Chen Changu. Spor ritam po kome je Hou Hsiao-hsien poznat, a koji nekima leži, a nekima ne, kao i primetna nekonzistentnost priča, postaju podnošljivi zahvaljujući dobrim glumačim rešenjima prelaza iz nevinog odnosa vesele devojke iz bilijar kluba i vojnika u turoban odnos konkubine i njenog politički angažovanog ljubavnika do moderne brze ljubavi pevačice i fotografa.

Usporeno emotivno putovanje sa suptilnom političkom porukom kakvo je ''Vreme za ljubav'' izgleda da ne može, a i ne treba, da ode dalje od festivalskih projekcija i art bioskopa.

Katarina Milovanović