Al Di Meola
Majstorska tehnika, kao referentna tačka prema kojoj se ocenjuju gitaristi i jedinstven stil. Koncert gitariste Al Di Meola nije bio još jedan zanimljiv nastup u nizu, bio je to pre svega pravi čas gitare
Tokom dva sata kroz Di Meolino sviranje provejavali su zvuci Santane, Čika Korije, Pako de Lusije, Džimija Pejdža, Frenka Zape… Skoro čitava istorija gitare 20. veka, pa ne čudi podatak da je Di Meola snimao i svirao sa svim navedenim umetnicima.
Di Meola, koji je u dosadašnjoj karijeri snimio 21 album, nije ponudio beogradskoj publici samo virtuozni džez koncert, bio je to pored sve neposrednosti emotivno i inteligentno insplaniran nastup. U prvom delu koncerta, koji je često prekidan otvorenim aplauzima publike, Di Meola je bio okrenut električnoj I akustičnoj gitari, dok je u drugom delu koncerta primat pripao akustici.
Neverovatna brzina, taktičnost, ali i nežan odnos prema muzici i gitari, koja je za Al Di Meolu više od pukog muzičkog instrumenta. Ritmička raznolikost od argentinskog tanga Pijazole, do najširih kulturnih i muzičkih uticaja. Sam Al priznaje da je Pijazola imao jak uticaj na njegovo stvaralaštvo. Beogradska publika se uverila zašto su Di Meolini albumi "Land of the Midnight Sun", "Elegant Gypsy" i "Casino" bili među najprodavanijim instrumentalnim albumima.
Odlična lirika i opušten nastup i pored sporadičnih manjih problema sa ozvučenjem, samo su doprineli intimnosti atmosfere. Sivi Dom sindikata u momentima se pretvarao u mali džez klub u kojem se i muzičari i publika odlično razumeju. Akustična i električna gitara, dopunjena basom, klavijaturama, bubnjevima i udaraljkama, pratećeg DI Meolinog benda, priredili su praznik za uši i neverovatnu muzičku plovidbu od njurorških klubova do južnoameričkih ulica.
Danijela Tadić