Džimi Li Dajks (65), penzionisani kamiondžija i vijetnamski veteran iz Midlend Sitija u američkoj saveznoj državi Alabami, napao je školski autobus i oteo petogodišnjeg autističnog dečaka Itana, ubivši pritom vozača autobusa Čarlsa Polanda (65), koji je pokušao da ga zaustavi.
Sa otetim dečakom se zabarikadirao u podzemnom bunkeru u svom dvorištu, opremljenom višemesečnim zalihama hrane, i odbija da se preda policiji koja opsadom i pregovorima pokušava da ga izmami napolje.
Sa spoljnim svetom otmičar komunicira samo kroz plastičnu cev dugu 18 metara koja u bunker dovodi vazduh. Kroz ovu cev mu spolja dostavljaju lekove koje dečak mora redovno da uzima, a pristao je i da mu doture stripove, bojanke i bojice koje je Itan tražio.
Interventni odred policije odmah je otišao na Dajksov posed, ali ovaj se sa dečakom već bio zabarikadirao u podzemnom bunkeru
Niko nema baš tačnu predstavu o motivima koji su Dajksa naveli na otmicu i ubistvo, ali pretpostavlja se da je dečaka možda hteo da iskoristi kao zalog u pogađanju sa vlastima, ili pak kao sredstvo koje bi mu omogućilo da svetu ispriča svoju priču o preganjanju sa državom.
Komšije Dajksa opisuju kao nasilnog i paranoidnog čoveka, bez poštovanja prema ljudskom životu, i životu uopšte. Svima sa kojima se njegovo zemljište graniči u više navrata je pretio da će ubiti svakog psa ili dete koji zaluta na njegovo imanje, jer ne podnosi životinje i decu, a jednom prilikom je svoju pretnju i ostvario, premlativši metalnom štanglom psa komšice Ronde Vilbur i ostavivši ga da ugine kraj puta.
Pored toga, Dajks je komšijama u više navrata pretio vatrenim oružjem i izdaleka pucao na njih, zbog čega je jednom prilikom i uhapšen, a i trenutno se protiv njega vodi sudski proces zbog sličnog prekršaja.
Oteti dečak, koga očajna majka zove svojom “voljenom bubicom”, vreme provodi gledajući TV i bojeći slikovnice koje je tražio, a policija u natezanju sa Dajksom računa na upornost, i neprestano mu u pregovorima ističe da opsada neće biti uklonjena i da će kad-tad morati da pusti dečaka i da se preda.
Postoji, međutim, i ona gora mogućnost, da do toga ne dođe, i zbog toga se 100 ljudi u Midlend Sitiju, gradiću sa oko 2.400 stanovnika, neprestano moli da Itan bude bezbedno vraćen roditeljima. Nakon nedavnih ubistava u školama, ovaj slučaj je dodatno doprineo zaoštravanju debate oko prava na posedovanje vatrenog oružja u SAD.
Izvor: D. Milojković za "Blic"