"Prikupljeni su veoma bitni materijalni dokazi koji skoro u celosti rasvetljavaju dešavanja 11. aprila 1999, neposredno pre ubistva. Svedoka koji bi potkrepili te dokaze, međutim, još nema", kaže za “Blic” izvor iz Tužilaštva i navodi da prikupljeni dokazi potvrđuju sumnju o direktnoj umešanosti DB.
Miodrag Rakić, koordinator bezbednosnih službi u vreme Borisa Tadića, nedavno je izjavio da je 2011. Vlada dobila podatke koji objašnjavaju okolnosti ubistva i da su obezbeđeni dokazi.
"Obezbeđeni su i pojedinci voljni da svedoče, ali da im Vlada garantuje i bezbednosti njihovih porodica", izjavio je Rakić, objašnjavajući da potencijalni svedoci nisu prihvatili garancije tadašnje vlade jer su se bližili parlamentarni izbori. Rakić pak kaže da su se sada stekli uslovi da se “nastavi tamo gde smo mi stali i da se ubistvo Ćuruvije razreši vrlo brzo”.
Potencijalne svedoke, prema saznanjima “Blica”, Tužilaštvo traži među osobama iz tadašnje strukture DB koji su bili upoznati ili su bili uključeni u operaciju “Ćuran”, odnosno u tajno praćenje Ćuruvije a mogli bi da povežu dokaze sa nalogodavcima i ubicama.
Među dokazima prikupljenim poslednjih godina jeste i provera listinga baznih stanica mobilne telefonije. Tako je utvrđeno da je Milan Radonjić (54), tadašnji šef beogradskog centra DB, naređenja o praćenju Ćuruvije na dan ubistva izdavao iz tadašnje centrale JUL na Dorćolu.
On je u iskazu tvrdio da je na dan ubistva bio kod majke zbog Uskrsa, ali je proverom baznih stanica utvrđeno da je bio u Venizelosovoj 31 (nekada Đure Đakovića), gde se nalazila centrala stranke Mire Marković. Na dan ubistva Ćuruvije za sporni “golf” je bio zadužen Ratko Romić.
Pojavili su se svedoci koji su sa Romićem videli i Miroslava Kurka. Preko baznih podstanica utvrđeno je da su Romić i Kurak bili u blizini Svetogorske u vreme kad je Ćuruvija ubijen. Romić je u to vreme koristio svoj mobilni telefon, a Kurak telefon koji je dobio od Milorada Vučelića, funkcionera SPS, u čijem je obezbeđenju tada radio.
Država je pregovarala sa Radomirom Markovićem (67), tadašnjim šefom DB, osuđenim na 40 godina zbog ubistva četvorice članova SPO na Ibarskoj magistrali, ubistva Ivana Stambolića i atentata na Vuka Draškovića na Ibarskoj i u Budvi.
Marković je i sam govorio neformalno da ima saznanja o ubistvu Ćuruvije. Jedan od kandidata za svedoka saradnika može biti i Stevan Basta (56), bivši šef 3. odeljenja za ekstremizam Centra DB u Beogradu, sada osuđen prvostepeno na sedam godina zbog logističke podrške ubicama iz JSO pri atentatu na Draškovića u Budvi.
Basta je tad kao pomoćnik šefa 3. odeljenja bio uključen u praćenje Ćuruvije i direktno je dobijao izveštaje od tadašnjeg operativca Predraga Gikića (51), zaduženog za Ćuruviju. Ako presuda Basti postane pravosnažna, Tužilaštvo mu uz pogodbu o smanjenju kazne može ponuditi status svedoka saradnika.
Jedan od kandidata za svedoka saradnika je i Veselin Lečić (52), zamenik šefa beogradskog DB, koji je kasnije bio zamenik komandanta JSO za obaveštajne poslove, a sada mu se sudi zbog pobune JSO.