Kofil je do svojih prognoza došao u svojoj laboratoriji u južnom Velsu, a o pomenutoj problematici pričao je na londonskoj konferenciji posvećenoj problematici bombardovanjaameričkih i britanskih snaga, osiromašenim uranijumom u Iraku, 1991. godine.
Pomenute čestice se zadržavaju u plućima, a neretko završavaju i u drugim tkivima, od čega najčešće razaraju bubrege.
Pročitaj i: Stanje u onkologiji alarmantno
Prema statistici Pentagona, u jednom od pet naleta američkih borbenih aviona korišćen je osiromašeni uranijum, a polovinu od 500.000 napada u kojima je korišćen osiromašeni uranijum, činile su bombe.
Prvi znaci trovanja prema prognozi Britanca pojavili su se šest meseci nakon bombardovanja, a prvi slučajevi leukemije kao posledice bombardovanja, zabeleženi su 2000. godine.
- Prema mojim proračunima, od raka izazvanog posledicama bombardovanja osiromašenim uranijumom, u narednom periodu umreće još najmanje 10.150 ljudi. Neće biti pošteđeni nivojnici KFOR-a, bolničari… Jednom rečju, svi koji su se u to vreme zatekli u pomenutom delu Balkana – objasnio je Kofil.
Svoje tvrdnje Rodžer je potkrepio i ukazivanjem na decu rođenu s deformitetima, kako u Bosni, tako i u Iraku, gde je NATO takođe u bombardovanju koristio osiromašeni uranijum.
On je dodao i da su američki fizičari na Univerzitetu u Merilendu odavno došli do istih zaključaka kao i on.