"Emisija ugljen dioksida od neiskorišćenih prehrambenih proizvoda procenjuje se da na godišnjem nivou iznosi oko 3,3 milijarde tone, što je skoro polovina emitovanog gasa sa efektom staklene bašte koju godišnje proizvedu Kina i SAD", navodi se u izveštaju objavljenom u listu Mond.
Za proizvodnju neiskorišćene hrane na godišnjem nivou potroši se 250 kilometara kubnih vodenih resursa i zauzme se 1,4 milijardi hektara zemljišta.
Direktan trošak od bačene hrane na globalnom godišnjem nivo iznosi 750 milijardi dolara.
U izveštaju se navodi da se 54 odsto neiskorišćene hrane odbaci još u fazama pripreme, berbe i skladištenja. Ostatak se baci tokom pripremanja, distribucije i potrošnje. U razvijenim zemljama najviše se hrane baci tokom potrošnje.
Prema podacima iznenetim u izveštaju neiskoriščene žitarice u Aziji ostavljaju značajne negativne efekte na životnu okolinu kako u pogledu emisije ugljen dioksida tako i zbog uzaludno potrošene vode i uzurpiranih obradivih površina.
U južnoj i istočnoj Aziji ogromne površine pod pirinčem dovode do emisije velike količine metana.
U bogatim zemljama kao i u Latinskoj Americi 80 odsto bačene hrane predsavljaju meso i mesne prerađevine za čiju proizvodnju se uzalud uzurpiraju velike površine zemljišta i oslobadi ogromna količina ugljen dioksida.
Velike količine vode se uzalud potroše zbog proizvodnje neiskorišćenog voća u Aziji i Latinskoj Americi.
U izveštaju se navodi da bi u cilju manjeg rasipanja hrane bilo potrebno unaprediti agrotehničke mere kao i infrastrukturu skladištenja i transporta u zemljama u razvoju.
Razvijene zemlje imaju najveću odgovornost u pogledu rasipanja hrane zbog njihovog načina proizvodnje i rasipničke potrošnje, zaključuje se u analizi organizacije UN.
Izvor: B92