Na severu Crne Gore, gde su Srbi većinski narod, a srpski jezik dominantan među mnogobrojnim maternjim jezicima koji se govore na tom području, bez mnogo uvijanja, uz nesebičnu pomoć vlasti, „udara“ se na sve što makar i „miriše“ na srpsko.
Ovih dana odbornici opozicione DPS-SDP koalicije u Pljevljima zahtevaju promenu naziva dveju glavnih ulica - Nikole Pašića i kralja Petra Karađorđevića. Reč je o ulicama koje su nekada nosile nazive Maršala Tita i Borisa Kidriča, koje je DPS početkom devedesetih preimenovao.
Nazivi ulica nisu deo kulturno-istorijske tradicije ovog grada i Crne Gore, poručili su lokalni opozicionari, čije partije „drmaju“ Crnom Gorom, a istoričar Zvezdan Folić ocenjuje da su ulice dobile imena po onima koji su doprineli „da 1918. godine nestane Crna Gora“.
Kum novih naziva je Beba Džaković, dugogodišnji poslanik Demokratske partije socijalista, priseća se poslanik Demokratskog fronta dr Novica Stanić 1992. godine, kada su sadašnje vlasti na nivou države menjale imena ulica.
- Pljevlja su bila i ostala srpski grad u kome su većinsko stanovništvo Srbi. To što se drugi preko noći menjaju je njihov problem, a naš stav je da imena ovih dveju ulica ostanu nepromenjena - kaže Stanić, ugledni pljevaljski hirurg.
SPOMENIK KULTURE RUŠENJE zgrade Prve srpske škole prvi je slučaj da se na teritoriji Crne Gore uništavaju objekti ovakve vrste. Inače, kao spomenik kulture Prva srpska škola evidentirana je i u prostornom planu opštine Bijelo Polje 1985. godine.
Da je sve ono što podseća na zajedničku istoriju dva naroda na perfidnom udaru vlasti svedoči i primer iz Mojkovca, gde su DPS i SDP čim su se dokopali vlasti odlučili da se umesto prvog dana Božića, 7. januara ubuduće, kao opštinski praznik slavi 13. avgust, datum kada su, 1955. godine, konstituisani prvi organi vlasti opštine u današnjim granicama.
- Nije bilo nikakvog razloga za promenu dana opštine. Ovde se radi o brisanju sećanja na Mojkovačku bitku, koja je besnela toga dana, o njenom ukidanju, radi stvaranja novog identiteta i istorije Crne Gore - kaže lider mojkovačke SNP, Veselin Jovanović.
Najdrastičniji primer pokušaja zatiranja srpskih korena i pismenosti stiže iz Bijelog Polja, gde su lokalne vlasti porušile staru i ruiniranu zgradu prve Srpske škole, koja nije narušavala ambijent. Naime, Srpska pravoslavna crkvena opština u nekoliko navrata obraćala se lokalnim vlastima da dozvole izgradnju duhovnog centra koji bi objedinio više oblasti kulture kao što su: riznica, čitaonica, prostorija za veronauku i crkveni hor. Umesto odgovora, srušena je zgrada Prve srpske škole, prve ne samo u Bijelom Polju već na širem prostoru.
- Rušenjem te zgrade uništavaju se koreni srpske prosvete i kulture, ali se istovremeno uništava i udeo crkve u formiranju Prve srpske škole u Bijelom Polju - kazao je za „Novosti“ episkop budimljansko-nikšićki vladika Joanikije. - Ovakvo brisanje našeg pamćenja je atak na kulturu i povređuje naša verska i nacionalna osećanja.
FONTANA
Vlasti u Andrijevici, gde Srbi čine 61,86 odsto stanovništva, a srpski govori i ovim jezikom piše 76,97 odsto građana, takođe ne „mirišu“ Srbe. U prilog tome govori i podatak da je, u cilju sređivanja centra varošice, u planu rušenje fontane. Jer, neko se dosetio, ona simbolizuje četiri slova „s“.
Izvor: Večernje Novosti