Pisac Laza Kostić predstavlja vrhunac romantizma u srpskoj književnosti. Kao saradnik Svetozara Miletića, vođe Srba u Vojvodini u borbi za nacionalna prava, odlazio je u tajne misije u Srbiju i Crnu Goru. Dvaput su ga hapsile mađarske vlasti.
Zahvaljujući njegovim prevodima, dela engleskog pisca Vilijema Šekspira postala su poznata i kod nas.
Nakon školovanja, jedno vreme je živeo u Beogradu gde uređuje „Srpsku nezavisnost“, ali je pod pritiskom reakcionarne vlade morao da napusti Srbiju. Na poziv kneza Nikole odlazi u Crnu Goru i tu ostaje oko pet godina, kao urednik zvaničnih crnogorskih novina i politički saradnik knežev.
U Somboru je proveo ostatak života relativno mirno.
Među javom i med snom
Srce moje samohrano,
ko te dozva u moj dom?
neumorna pletisanko,
što pletivo pleteš tanko
među javom i med snom.
Srce moje, srce ludo,
sta ti misliš s pletivom?
k'o pletilja ona stara,
dan što plete, noć opara,
među javom i med snom.
Srce moje, srce kivno,
ubio te živi grom!
što se ne daš meni živu
razabrati u pletivu
među javom i med snom!
Dela: lirske pesme, balade, tragedije "Maksim Crnojević", "Pera Segedinac", rasprave "Kritički uvod u opštu filozofiju", "O Jovanu Jovanoviću Zmaju (Zmajovi), njegovu pevanju, mišljenju i pisanju", estetički spis "Osnova lepote u svetu s osobitim obzirom na srpske narodne pesme".
Umro je 1910. god. u Beču a sahranjen je na Velikom Pravoslavnom groblju u Somboru. Ostaće zapamćen kao jedan od najznačajnijih književnika srpskog romantizma.
Njemu u čast ustanovljena je Nagrada Laza Kostić.