Dok je Bgd dobijao svoje novogodišnje ukrase, u JDP-u publika je doživela sasvim drugačijeg Teslu. Ništa nije slučajno…
‘’Tesla: totalna refleksija’’ je još jedna, s predumišljajem neobična, posveta našem velikanu nauke svetskih razmera na 150-godišnjicu njegovog rođenja. Kroz tekst i stihove mladog dramaturga Marije Stojanović, praćene zanimljivom muzikom četvoro kompozitora: Anje Đorđević, Igora Gostuškog, Božidara Obradinovića i Vladimira Pejkovića, u režiji Miloša Lolića, ne posmatramo Teslu iz višestruko korišćene vizure naučnih dostignuća i biografije, već kroz ličnu autorefleksiju.
Teslu, njegovo unutrašnje ''ja'', oživljava glumica Vladislava Đorđević, čija prepoznatljiva boja glasa, dikcija i ekspresija vrlo lepo dočarava emotivno preispitivanje jedne vrlo specifične ličnosti. U rukavicama i tamno zelenoj haljini, opsesivno-kompulsivni Tesla ogoljava svoje demone – fobiju od ljudske kose, nakita, prljavštine, ambivalentan odnos prema ženama, fascinaciju golubovima. To može da zbuni publiku, nenaviknutu na predstavljanje genija kroz njegovu intimu. Ipak, Tesla kao žena ne provocira, već naglašava naučnikovu univerzalnost, van vremensku egzistenciju.
Interesantan izbor glumaca/pevača koji svojim različitostima doprinose delimičnom razotkrivanju jednog kontroverznog života, najviše do izražaja dolazi u pevačkim minijaturama Anje Đorđević, Nikole Vujovića i Žarka Dančua, koji uspešno obavlja svoj primarni zadatak privlačenja pažnje na projekat.
Tekstovi songova (pre)naglašavaju Tesline osobine, raspoloženja, prelomne trenutke i nekoliko osoba iz njegovog života. Dok on razmišlja o ženama koje doživljava kao ''stvorenja koja imaju kose što se sastoje od dugih i od neprekidnih dlaka'', Nijagari u kojoj ''stanuje'', Beogradu koji mu je bio ''važan i moćan grad'', publiku pokreće jedna aktuelna teza: ''Svako biće je automat. I Tesla je automat. Samo što je Tesla malo bolji automat od tog svakog ko je automat.''
Ali, na kraju ličnog puta autora ovog muzičko-scenskog događaja kroz Teslinu ličnost, na koji uspevaju da povedu samo deo publike, sve se vraća fascinantnom fenomenu totalne refleksije, blesku koji intenzivno osvetli nas same, pa i jednog genija.
Katarina Milovanović