1. Puštanje krvi
Kako bi “lečili” razne bolesti, lekari bi duboko zasecali kožu pacijenta i puštali im krv ili čak stavljali pijavice. Od ovakvog tretmana bilo je više štete nego koristi, jer su ponekad lekari zasecali suviše duboko, a pacijent bi iskrvario na smrt.
2. Malarija
Zvuči neverovatno, ali malarija je korišćena kao medicinski tretman! Pre otkrića antibiotika, male doze malarije upotrebljavane su u lečenju sifilisa. Možda deluje kao bizaran medicinski tretman, ali je zapravo dokazano da je i te kako delotvoran.
Naime, malarija izaziva povišenu telesnu temperaturu koja ubija bakteriju sifilisa, a malarija se zatim leči kininom. Ova metoda se i dalje koristi u nekim delovima sveta.
3. Pušenje
Vekovima su lekari propisivali pušenje kao lek za širok spektar oboljenja. Zvuči neverovatno, ali je dokazano da se Parkinsonova i Alchajmerova bolest mnogo ređe javljaju kod pušača nego kod ljudi koji nikada nisu pušili.
Takođe, nikotin ublažava simptome ADHD sindroma.
Znate li da su OVO njagore povrede tokom seksa?
4. Biljni preparati
Biljke se i danas koriste u lečenju mnogih bolesti. Popularan lek protiv gihta, na primer, bila je mešavina biljaka, crva i svinjske koštane srži, skuvana u loncu sa crvenim psom.
Takođe, tretman protiv ćelavosti podrazumevao je utrljavanje lisičije masti na kožu glave.
5. Trepanacija
Trepanacija je korišćena kao način lečenja čak deset hiljada godina pre Hrista. Ta tehnika podrazumeva bušenje rupe u pacijentovoj lobanji, koja navodno leči psihičke poremećaje i anomalije.
I danas postoje organizacije koje zagovaraju korišćenje trepanacije kao leka.
6. Pročišćavanje
Pročišćavanje se koristi vekovima kao način lečenja, a danas se upotrebljavaju nešto sofisticiranije forme. Tradicionalni način primene je izazivanje povraćanja kod pacijenta, ali se u istu svrhu koristilo i preznojavanje.
Takva terapija je, prema verovanju, izazivala izbacivanje štetnih materija iz organizma.
Od OVIH seksualnim eksperimenata vam neće biti dobro!
7. Testiranje urina
Ništa neobično, reći ćete. I danas se testiranje urina radi pri dijagnostici većine oboljenja i to laboratorijski. Međutim, pre nekoliko stotina godina lekari su uzimali uzorak urina, mirisali ga, pipali, pa čak i probali. Ostaje misterija na osnovu čega su raspoznavali ukuse “dobrog” i “lošeg” urina.
Verujete li u ove medicinske mitove?
Izvor: portaloko.hr