Deo preduzeća kod kojih je nemoguća privatizacija čine zavisna preduzeća (87), u 37 slučajeva se radi o preduzećima registrovanim prema Uredbi o zaštiti imovine preduzeća sa teritorije bivših jugoslovenskih republika, a kod 27 firmi utvrđeno je da se radi o „ljuštura“ firmama
U Strategiji okončanja postupka privatizacije društvenog kapitala koja je dostavljena Odboru za privatizaciju Skupštine Srbije navodi se da se u fazi pripreme za privatizaciju nalazi oko 1.049 firmi. Navedeno je da je privatizaciju nemoguće sprovesti kod 215 preduzeća pa je dat predlog da se te firme brišu sa liste potencijalnih preduzeća za privatizaciju.
Kako se ističe, veći deo firmi kod kojih je nemoguća privatizacija čine zavisna preduzeća (87) društvenih i državnih firmi, u 37 slučajeva se radi o preduzećima registrovanim prema Uredbi o zaštiti imovine preduzeća sa teritorije bivših jugoslovenskih republika, a kod 27 firmi utvrđeno je da se radi o „ljuštura“ firmama. U ovoj grupi se nalaze i preduzeća kod kojih je završen stečaj i likvidacija (20) dok preostalih 17 firmi Agencija nije mogla da sistematizuje.
U Strategiji su nabrojane i grupe preduzeća za koje Ministarstvo ekonomije i regionalnog razvoja nema adekvatno rešenje za završetak privatizacije. Takav je slučaj sa poljoprivrednim zadrugama. Naime, analizom stanja u Agenciji za privredne registre (APR), od ukupno 88 zadruga društveni kapital je identifikovan samo u pet slučajeva, dok je u svega dva slučaja identifikovan većinski državni kapital. Međutum, prema informacijama Sektora za davanje saglasnosti Agencije za privatizaciju, iako su zadruge u APR registrovane bez društvenog kapitala, velika većina njih posluje sa imovinom u društvenom vlasništvu, o čemu svedoči i podatak da se veći deo njih obraća Agenciji kada treba da optereti tu imovinu.
U Strategiji se ističe da postoje društvena preduzeća koja obavljaju komunalnu delatnost i koja nisu u mogućnosti da se privatizuju (Novi Sad Gas, Grejanje iz Zrenjanina, Drugi oktobar iz Vršca) jer imaju dobre poslovne rezultate i za njih je potrebno da Vlada usvoji posebnu strategiju kako bi se privatizovala putem tendera. Podgrupe firmi za koje je neophodno mišljenje resornih ministarstava su poljoprivredne stručne službe (regionalne laboratorije, sertifikovane i savetodavne službe) kao i preduzeća koja zapošljavaju invalide.
Teško je sistematizovati i preduzeća sa većinskim društvenim kapitalom koja razni državni organi žele da podržave. Takav je slučaj sa Zoološkim vrtom, Eko Zonom na opštini Palilula, Adom Hujom, Naučnim institutom Braća Stamenković, Institutom Mihajlo Pupin, Institutom za opštu i fizičku hemiju, a postavlja se i pitanje da li je bilo celishodno pokretati inicijativu za privatizaciju pozorišta Dadov ili Produktnu berzu u Novom Sadu.
Strategijom je za ove firme predloženo nadležnim ministarstvima da u roku od 60 dana od usvajanja ovog dokumenta, odnosno od 2. avgusta, dostave Vladi predloge za okončanje procesa privatizacije. („Pregled“)