Aleksandrovačku župu stranci su pre više od jednog veka zvali srpskom Šampanjom. Župa se nalazi u kotlini između Kopaonika, Željina, Goča, a enolozi kažu da je u Župi klima ista u francuskoj oblasti Bordo.
Vino u Župi nikad nije bilo samo piće, vino je u ovom kraju bilo znak moći i bogatstva i bitan izvor opstanka. Župskim vinom častili su se keltski ratnici, rimski legionari, vizantijski stratezi, srpski župani i carevi, episkopi i arhiepiskopi, turski begovi.
Fontana vina
Tema ovogodišnje ''Berbe'' glasi ''Vreme je za rađanje'.
Tokom trajanja Berbe biće predstavljene knjige ''Rezidba voćaka i vinove loze'' i ''Bonton o vinu'', a ljubitelji dobrog vina moći će da posete i ''Poljane'' - sezonska vinogradarska naselja u Župi, ostatke srednjovekovnog grada Koznika, etno selo Latkovac, manastire u okolini.
Predstavnik TOA Boban Pribanov kaže da Aleksandrovac ove godine očekuje goste iz Francuske, Italije, Rumunije, Slovenije, Makedonije, grupu turista iz Hrvatske koji se bave uzgajanjem vinove loze u Dalmaciji.
Ideja o obeležavanju dana berbe grožđa nastala je još 1963. među turističkim radnicima i privrednicima. Kao i svake godine biće priređena Fontana vina koja od 1969. ljubiteljima dobre kapljice podeli oko 20.000 litara vina. Da su Aleksandrovčani dobri domaćini svedoči i Vinska ulica gde župski domaćini iznose svoje proizvode i dele tajne sa gostima.
Posetioci župe mogu videti i Muzej vinarstva i vinogradarstva, koji je smešten u starom podrumu Poljoprivredne škole.
Vina koje je pio Stefan Nemanja
Župa zauzima značajno mesto u vekovnoj tradiciji srpskog vinogradarstva i vinarstva. U pisanim dokumentima prvi put pominje se još 1196. u Studeničkoj povelji, gde stoji zapisano da je župan Stefan Nemanja manastiru Studenici darovao vinogradarska sela u Župi.
Tri najveća srpska manastira Hilandar, Studenica i Žiča, kroz čitav srednji vek imali su svoje vinograde i podrume vina u Župi. Okosnicu razvoja vinogradarstva i vinarstva od šezdesetih godina 20. veka činili su Vino Župa iz Aleksandrovca, osnovana 1956. ujedinjenjem devet zemljoradničkih zadruga i Rubin iz Kruševca.
Aleksandrovac i okolina gaje tamjaniku i prokupac, koje su kako, naglašavaju stručnjaci, najstarije autentične sorte groždja u Srbiji.
Prokupac, zvani i rskavac star je oko 1000 godina, a tamjanika, muskatna sorta poreklom je iz Francuske i gaji se u Srbiji više od 500 godina.
Rado se pije župski bojadiser, smederevka, sovinjon, semijon, župljanka, neoplanta, šardone, italijanski rizling.
Aleksandrovac je od Beograda udaljen 225 km i povezan je redovnim autobuskim linijama sa najvećim gradovima u Srbiji- Beogradom, Novim Sadom, Nišom i Kragujevcem.
Do Aleksandrovca automobilom iz pravca Beograda se stiže medjunarodnim putem E 75 sa kog se izlazi kod Pojata i preko Kruševca se dolazi u Aleksandrovac.
I naravno ako vozite, ipak, pripazite na piće.