Raičević je osudjen na 10 godina zatvora zbog ubistva Zarića.
Apelacioni sud je Republiku Srbiju obavezao da Zarićevoj majci na ime naknade nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove zbog smrti sina plati iznos od 1,2 miliona dinara, a Zarićevom bratu milion dinara, zajedno sa pripadajućom kamatom, dok je preko navedenih iznosa njihov tužbeni zahtev odbio kao neosnovan.
Republika Srbija obavezana je da Zarićevima isplati na ime troškova celog postupka iznos od 204.230 dinara, objavljeno je na sajtu tog suda.
Sud podseća da je Đorđa Zarica 19. marta 2009. godine lišio života Raičević, tadašnji pripadnik Policijske uprave za grad Beograd – Interventne jedinice 92 koji je pravnosnažno osuđen zbog ubistva, kao i da je Zarić živeo kao student Više poslovne škole u Beogradu u zajednici sa majkom i bratom i igrao fudbal za fudbalski klub „Resnik“.
Stipendijom koju je dobijao od kluba i penzijom koju je primao iza oca doprinosio je izdržavanju porodice.
Duševna trpljenja tužilaca zbog smrti sina i brata su doživotna i takvog intenziteta da ne mogu biti otklonjena, ali se dosuđenom novčanom naknadom obezbedjuje mogućnost da tužioci priušte sebi određene stvari ili zadovoljstva kojima će smanjiti trpljenja prouzrokovana ubistvom člana porodice i tako u odredenoj meri pospešiti svoje emotivno i psihicko stanje.
Naknada nematerijalne štete nema kazneni karakter i zavisi od ekonomskog stanja društva u kome se odmerava, dosudjivanje većih iznosa naknade ne bi bilo u skladu sa svrhom koja se ostvaruje novčanim obeštećenjem i predstavlja neosnovano traženje, pa je tužbeni zahtev u delu preko dosudjenog, odbijen kao neosnovan, navodi Apelacioni sud.
Bio je na službenoj dužnosti kao pripadnik Interventne jedinice beogradske policije koja je jurila automobil u kojem je Zarić sedeo na suvozačkom mestu. Sa kolegama je sustigao vozilo u Ulici Omladinskih brigada, a prilikom legitimisanja Zarića došlo je do nesporazuma u kom je Raičević zapucao.
Izvor teksta i fotografije: Blic