Ideje za korpus slika koje će publika moći da vidi javile su se još tokom studija i tematski obuhvataju Beograd istovremeno kao pejzaž i mapu, dok se na formalnom planu uočava inspiracija određenim modernističkim slikarskim konceptima, njihovo postmodernističko interpretiranje i prevazilaženje, tako da postavka pruža uvid u jedan lični dijalog sa istorijom umetnosti (i ovom slučaju pejzaža).
U selekciji se nalaze, autor ih naziva početnim, klasične pejzažne slike grada, uslovljene perspektivom i žanrovskim komponentama. Sledi prelazna faza gde se Nedeljković okreće modernističkoj dogmi asocijativnih pejzaža kako bi ih učinio intimnijim, bližim posmatraču, svedenijim a samim tim i jasnijim. Dalja potreba u procesu minimalizovanja dovodi autora na ideju o mapama grada, koja je primamljiva zbog ograničenja prostora i svedenih površina. Oslobađanjem od panoramskog prikazivanja uslovljenog perspektivom, Nedeljković uvodi niz vizuelnih simbola, intimnih kartografskih znaka, koji zamenjuju prirodu na slici i mame posmatrača da se udubi i dobije personalizovane direkcije, te na kraju razmisli o tome koliko se poklapaju sa sopstvenim važnim tačkama grada.
Autor će tokom trajanja izložbe kao prateći program preseliti svoj atelje u galeriju i dovršavati narednu sliku pred i u kontaktu sa publikom.
http://www.gradbeograd.eu