Proslavljeni glumac Ljubiša Samardžić, legenda jugoslovenske i srpske kinematografije, preminuo je juče u 81. godini posle duge i teške bolesti.
Ljubiša Samardžić je rođen 19. novembra 1936. godine u Skoplju u porodici rudara. I sam je pričao da ga život nije mazio i da je još u detinjstvu naučio da je najvažnije popštovanje čoveka i požrtvovanje. Još u gimnaziji je povremeno radio da bi izdržavao porodicu. Studirao je pravo, a potom je prešao na Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Njegov talenat je otkriven veoma rano i dobio je stipendiju za studije kod režisera Bojana Stupice. Završio je Akademiju u Beogradu.
Bojan Stupica mu je pribavio stipendiju Ateljea 212, ali je — privučen filmom (debi u Igrama na skelama, 1961, S. Veiganda) — na sceni igrao tek na samom početku karijere. Pažnju kritike privukao je već sledećom ulogom šarmantnog nespretnjakovića u „Prekobrojnoj“ (1962) B. Bauera, a ugled je učvrstio 1963. filmovima „Peščani zamak“ B. Hladnik, «Dani» Aleksandra Petrovića i „Desant na Drvat“ F. Hadžića. Za film „ “, gde je tumačio lik mladog partizana suočenog s tragedijama rata, nagrađen je na festivalu u Veneciji. Nagradu Gran pri u Nišu dobio je za ulogu u filmu Veljka Bulajića „Bitka na Neretvi “ 1969. godine.
Igrao je glavne i veće sporedne uloge u više od sedamdeset filmova različitih žanrova, najčešće u ratnim i komedijama, ali, u novije vreme, i u delima društvene problematike kao đšto su „Ljubavni život Budimira Trajkovića “, „Smrt gospodina Goluže “, „Život je lep“, i drugi. Naklonost publike stekao je gotovo isključivo na filmu, kako sam kaže, igrao je kod gotovo svih jugoslovenskih reditelja, ali je nastupao i na televiziji (glavne uloge u četiri televizijiske serije: „Kuda idu divlje svinje“, „Dimitirije Tucović“, „Vruć vetar“ i „Policajac sa Petlovog brda“). Uz sve to poznatg je i kao reditelj više filmova, a takođe i kao producent.
Imao je Ljubiša Samardžiž teških trenutaka i za vreme uspešne karijere, a najteži je svakako bio kad mu je umro sin Dragan koji je inače radio s njim zajedno kao producent.
Poslednji put u javnosti pojavio se na premijeri svog filma „Panta rei“ kojim je otvoren 64. Beogradski festival dokumentarnog i kratkometražnog filma. Reč je o intimnom svedočanstvu koje daje prikaz jednog vremena – od njegovog skormnog denjtinjstva u posleratnoj Jugoslaviji, dolaska u Beograd, studija na Akademiji za film i TV, do velike karijere glumca. Ovaj film nije samo portret glumca, već i domaće kinematografije u koju je Ljubiša utkao brojne uloge.
Bio je veoma uzbuđen zbog prijema koji mu je priredila publika i rekao je da je film radio u vreme kada ga zdravlje nije najbolje služilo i da je to samo sažeti deo njegove bogate filmske ali i životne priče.
Izvor: Politika
Foto: YouTube printscreen