U knjizi "Anatomija globalističkog smrada", nekadašnji načelnik Obaveštajne uprave srpske tajne policije i svojevremeno kandidat za prvog čoveka srpske Udbe, Dragan M. Filipović iznosi detalje o učešću Šakala u spašavanju Miloševića, a prenosi "Slobodna Dalmacija".
Kako tvrdi Filipović, Albanci su početkom 90-ih godina hteli da ubiju Miloševića, i sa tim ciljem su angažovali “Gvozdenu kolonu” koja je bila mreža Karlosove tajne revolucionarne armije i koja je delovala u Rumuniji i Mađarskoj.
Međutim, nakon velikih geo-političkih promena koje su usledile posle pada Berlinskog zida, ova organizacija se raspala i mnogi njeni pripadnici su neslavno završili tako što su ili ubijeni ili zatvoreni ili su postali plaćenici novih vlasti u državama istočnog bloka.
Saznavši za tajne namere grupe Albanaca, čelinici srpske državne bezbednosti su preduzeli sve kako bi stupili u kontakt sa čuvenim Karlosom, ne bi li od njega dobili pomoć u sprečavanju atentata, što ni malo ne čudi s obzirom da je poznato da je Karlos, između ostalog, radio i kao plaćeni ubica jugoslovenske tajne policije, najčešće se obračunavajući sa ustaškom emigracijom.
Pretpostavka je da se Karlos, u vreme kada je pripreman atenta na Milošavića, nalazio u Sudanu u kome je boravio radi izvesne hirurške intervencije. On je, zajedno sa komandantom njegove organizacije Johanesom Vajnrihom uveravao agente srpske tajne policije da nikada ne bi ubili nijednog komunističkog lidera, a ponajmanje Miloševića.
Karlos Šakal
Svom starom poznaniku Jovici Stanišiću, tadašnjem čelniku srpske tajne policije su poručili da nemaju više uticaja na “Gvozdenu kolonu” ali da su ipak našli način da pomognu i spasu Miloševića od atentata, tako što su Beogradu poslali imena, nadimke i niz drugih podataka o pripadnicima “Gvozdene kolone” ali i brojeve računa preko kojih su Albanci platili za naručeni atentat.
Do atentata, kao što se zna, nije došlo, a Dragan M. Filipović pretpostavlja da je "Gvozdena kolona" odustala od akcije zbog Karlosovog uticaja na njih, ali ne isključuju ni mogućnost da su saznali da Miloševićeva tajna policija ima podatke o njima i da bi na svakom graničnom prelazu rizikovali da budu uhapšeni.