HOROR: Osam neverovatnih činjenica o najozloglašenijoj psihijatrijskoj bolnici u istoriji

Ako je put u pakao popločan dobrim namerama, taj put je sigurno presecao smrdljive hodnike bolnice Bethlam. Ova institucija je prvo bila manastir Sveta Marija od Vitlejema (St. Mary of Bethlehem), osnovan 1247.godine. Monasi u tom manastiru su brinuli o siromašnim i mentalno obolelim ljudima. Monasi su verovali da grubo postupanje, osnovna ishrana i izolacija od društva uklanjaju poremećeni deo psihe.

Dok je njihov cilj bio častan, oni koji su ih nasledili nisu imali čiste i zdrave namere. Ono što je usledilo je 500 godina ludila i bede. Bethlem je bio tako okrutan da je njegov nadimak „Bedlam“ postao sinonim za ludilo.

Sledi osam jezivih činjenica o bolnici Bethlam:

1. Poreklo

Malo se zna o bolnici Bethlam u srednjevekovnom periodu, ali ono što se zasigurno zna je da je u toku tog perioda upravljanje objektom preuzela Kruna Engleske od strane crkve, verovatno zbog procenjenog potencijalnog profita. Do 1600. godine objekat je bio u stanju raspadanja. Odluka o izgradnji nove zgrade je doneta krajem 17. veka i predstavljala je impozantan objekat čiji ulaz su krasile ljudske skulpture uništene patnjom, pod nazivom „Melanholija“ i „Pomamno ludilo“. Mnogi od pacijenata nisu bili mentalno bolesni. Pored šizofreničara i psihopata, tu su bili smešteni epileptičari i oni sa teškoćama u učenju. Ove duše su bile zaboravljane od strane svojih bližnjih, i preživljavale su divljačko zlostavljanje.

2. Rotaciona terapija

(old_image)

Jedna od najkontroverznijih terapija koja se koristila u bolnici Bethlem, rotaciona terapija, nije izgledala naročito strašno na prvi pogled. Terapiju je osmislio Erasmus Darwin. Pacijent sedi na stolici koja je zakačena za plafon, a zamah, tempo i trajanje rotacije određuje doktor. Ova stolica je mogla da se rotira vrtoglavih 100 puta u minuti! Dva minuta prkošenja gravitaciji predstavlja uzbuđenje, kao da se vozite rolerkosterom, ali da li možete da zamislite da ste zakačeni za plafon nekoliko sati? Ova terapija je izazivala povraćanje i bledilo kod pacijenata. Čudno, rotaciona terapija je kasnije pružila veoma vredan uvid naučnicima koji su proučavali stanje vrtoglavice.

3. Poznati pacijenti

Nekoliko poznatih ljudi su bili pacijenti u ovoj bolnici. Jedan od njih je bio Augustus Pugin, arhitekta koji je dizajnirao enterijer Westminster palate. Najpoznatiji pacijent je bio Daniel, portir Olivera Cromwella. Daniel je bio visok 229 cm, i verovatno je bio šokantan prizor u 17. veku. Daniel je, navodno, imao sposobnost predviđanja, i određeni izvori kažu da je predvideo nekoliko strašnih nesreća, uključujući kugu i veliki požar u Londonu 1666. godine koji je uništio veći deo grada.

4. Umetnost

Oduvek postoji sumnja da umetnost ide ruku pod ruku sa mentalnom bolešću. Za slikare kao što su Vincent van Gogh i Michelangelo se govori da su posedovali demone koji su podstakli njihov rad. Na slikama koje je naslikao Williama Hogartha iz 1730. godine, Bethlam je prikazan kao krajnja propast čoveka po imenu Tom Rakewell. Na slikama se prikazuje kako Tom nasleđuje bogatstvo koje troši na kocku i prostituke.

Engleski umetnik Richard Dadd je proveo poslednje dve decenije kao pacijent u bolnici Bethlam. Šizofrenik, Dadd je bio uveren da je njegov otac bio đavo i izbo ga je na smrt u avgustu 1843.

5. Brutalni tretmani

(old_image)

Bolnicom Bethlam su rukovodili lekari iz porodice Monro više od sto godina, tokom 18. i 19. veka. Tokom ovog perioda, pacijenti su držani u hladnim kupkama, izgladnjivali su ih i bili su prebijani.William Black je u svojoj knjizi „Disertacija o ludilu“ opisao bolnicu sledećim rečima: „ Prsluk i povremeni purgativi su bili glavni lekovi. Priroda, vreme, zatvaranje i izolacija odnosa su glavna pomoćna sredstva“.

6. Masovne grobnice

Mnogi pacijenti nisu preživeli svoj boravak u Bethlamu. Poslednjih godina, iskopavanja koja su vršena za izgradnju nove železničke pruge u Londonu su otkrila masovne grobnice, uključujući skelete onih koji su boravili u bolnici Bethlam. Na stotine skeleta iz Bethlama su pronađene u ulici Liverpool Street.

7. Disekcije

U 18. i 19. veku anatomska proučavanja dobijaju zamah. Međutim, postojao je mali broj leševa za disekciju; uglavnom su to bili siromašni i ubijani kriminalci čiji leševi su se koristili u naučne svrhe.

1970. godine, Bryan Crowther je postavljen za glavnog hirurga u bolnici Bethlam. Bryan je vodio računa o obolelim pacijentima, ali je više bio zainteresovan za njih kada umru. Porodice pacijenata su često bile nezainteresovane za svoje bližnje, što je dozvoljavalo glavnom hirurgu da vrši eksperimente nad njima. Crowther je bio posebno zainteresovan za disekciju njihovih mozgova, tražeći neki fiziološki mehanizam odgovoran za njihovu mentalnu bolest. Iako su njegove aktivnosti bile ilegalne, on je uspeo da nastavi sa eksperimentima narednih dvadeset godina.

8. Zoološki vrt, ali sa ljudima umesto životinja

(old_image)

Najokrutniji aspekat bolnice Bethlam je bio to što je bio dostupan javnosti. Pored povremenog obilaženja pacijenata od strane njihovih prijatelja i bližnjih, mnogo godina je Bethlam radio kao zoološki vrt, gde su bogati patroni za šiling ili dva mogli da obilaze smrdljive hodnike. Ove posete su bile tako česte da su činile značajan deo operativnog budžeta bolnice.

Izvor: Listverse

Foto: Listverse