Deset najmisterioznijih tajnih društava

Slobodni zidari ili masoni

Slobodno zidarstvo, masonstvo, masonerija, jedna je od najstarijih bratskih organizacija u svetu, čija je prva Velika loža nastala u XVIII veku u Engleskoj. U svetu sada ima preko 200 Velikih loža i Velikih orijenata, od kojih je 100 samo u Severnoj Americi. U tim organizacijama trenutno ima između 3 i 4 miliona Slobodnih zidara u zavisnosti od toga da li se gleda broj samo takozvanih "priznatih" Masona ili se računaju sve organizacije koje se izdaju kao masonske.

Iako je prva zvanična organizacija nastala 1717. godine i od tada je istorija masonerije uglavnom zvanično zabeležena, napraviti potpunu sliku o samom početku nije moguće, jer nema dovoljno dokumenata. Ono što se pouzdano zna je da je prva slobodnozidarska loža - Kilwinning - nastala 1598. godine u Škotskoj. Prva Velika loža u kontinentalnoj Evropi je Velika loža Francuske, nastala 1728. godine. Masonerija je u Sjedinjenim Američkim Državama dobila prvu Veliku ložu 1731. godine u Pensilvaniji. Danas skoro svaka demokratska država u svetu ima najmanje jednu Veliku masonsku ložu.

Slobodno zidarstvo suočilo se s mnogim protivnicima i mnoge su članove zatvorili u tamnice. Godine 1737. Luj XV, kralj Francuske, izdao je naređenje kojim svim odanim podanicima zabranjuje da se uključe u pokret, a 1738. godine Papa Klement XII izdao je papsku bulu kojom se svim katolicima zabranjuje učlanjenje u slobodno zidarstvo, pod pretnjom isključenja iz Crkve. Rekao je da su oni “iskvareni i izopačeni” i vrlo “sumnjivi jeretici”.

Otada su slobodni zidari osumnjičeni za francusku revoluciju, za Prvi svetski rat, za inflaciju u Nemačkoj 1924. godine i za građanski rat u Španiji, pa u bivšoj Jugoslaviji. Od Drugog svetskog rata, kad su se masoni borili u pokretima otpora, sve su ređe optužbe da su nastrojeni antipatriotski, a i napadi Crkve sve su ređi.

Vrlo je zanimljiv i princip funkcionisanja društva i njegovih članova. Slobodno zidarstvo je muško društvo “osnovano na najčistijim načelima pobožnosti i vrlina”. Slobodni zidari ili masoni najveće su međunarodno tajno društvo u svetu, sa preko šest miliona članova. Poznato je po svom čudnovatom pristupnom obredu, tajnim znakovima i rukovanju po kojem se članovi međusobno prepoznaju. Tvrdi se da “niko izvan tog pokreta ako čita napisane obrede ne može shvatiti duh masonstva”. Ono što u prvi mah izgleda kao dečija igra, u atmosferi lože (gde se masoni sastaju) oblikuje jedinstvenu vezu među muškarcima. Načela se tumače kao “bratska ljubav, pomoć i istina”.

Poznati masoni bili su Vinston Čerčil, Mark Tven, Henri Ford, Bendžamin Franklin. Simboli masona su šestar i lenjir. Imaju mnogo bogova koje smatraju jednakim sa Isusom. (Izvor: Vikipedija i step.hr)

Iluminati, slobodni mislioci

Iluminati (lat. illuminati-Prosvetljeni) je ime nekoliko grupa, istorijskih i današnjih, realnih i fikcionalnih. Istorijski, odnosi se na bavarske iluminate iz doba prosvetiteljstva i na tajno društvo koje je osnovano 1. maja 1776. Međutim, u savremenom dobu značenje se odnosi na tajnu zavereničku organizaciju čije aktivnosti dolaze kao vlada iz senke, navodno izazivaju svetske krize preko vlada i korporacija, predstavljaju savremenu inkriminaciju i kontinuitet sa bavarskim iluminatima.

U tom slučaju, iluminati se uzimaju kao referenca za Novi svetski poredak. Mnoge teorije zavere baziraju se na uverenju da iluminati kao gospodari uma predstavljaju vođe u vladi Novog svetskog poretka. Postoji nekoliko grupa koje imaju reč iluminati u svom imenu.

Prvobitno, iluminati su predstavljali elitu koja poseduje arhivu o najvišem mističnom razumevanju univerzuma (svemira). Mnoga tajna društva predstavljaju deo iluminata, kao npr. Rozenkrojcerski red i martinisti kao prvi bavarski iluminati.

Ovaj red osnovao je Adam Vajshaupt 1. maja 1776. godine u Ingolštatu, u Bavarskoj. Adam Vajshaupt je bio jezuita i prvi profesor kanonskog prava na Univerzitetu u Ingolštadu. Pokret je bio stvoren od slobodnih mislilaca, kao jedan izdanak prosvetiteljstva, neki veruju da je tada skovana zavera da se ubace i osvoje vlast u mnogim evropskim državama.

Grupa sledbenika dobila je ime Iluminati, mada su sebe nazivali Usavršivi (lat. Perfectibilists). Grupa je isto tako nazivana Iluminatski red, Bavarski iluminati i iluminizam. Godine 1777. na vlast dolazi Karl Teodor, izabranik Palatine, nasledni vladar Bavarske. Bio je pobornik prosvećenog apsolutizma i 1784. godine njegova vlada zabranila je sva tajna društva, uključujući i Iluminate.

Zahvaljujući stalnom prisustvu u popularnoj kulturi, mnogi se i danas plaše iluminata. Moderni teoretičari zavere smatraju da je društvo uspelo da preživi i da danas deluje kao opasna vlada iz senke upravljajući svetskom industrijom i politikom koja želi da uspostavi novi svetski poredak. Kao pripadnici iluminata navode se porodica Buš, Vinston Čerčil i Barak Obama. Službeni simbol iluminata je piramida, preuzeta od masona, na čijem se vrhu nalazi oko okruženo svetlosnim zracima. Takođe, iz sveta zabave članstvo u Iluminatima se pripisuje pevačima Jay-Z, Rijani, Lady Gaga. (izvor: www.najbolje.info i Vikipedija)

Društvo studenata sa Jejla "Lobanje i kosti"

Red Lobanje i kostiju nekad poznat i kao Bratstvo smrti jeste tajno društvo kojem je centar delovanja na univerzitetu Jejl u Konektikatu i jedno je od najstarijih studentskih tajnih društava u SAD-u. Još od svog osnivanja 1832. društvo je zadržalo tradiciju selektivnog biranja članova i masonski nadahnute obrede. Organizacija koja se bavi postdiplomcima poseduje nekretnine i brine o prekomorskim aktivnostima jeste Raselova zadužbina, koja je ime dobila po jednom od osnivača društva.

U društvo se pozivaju samo najistaknutiji studenti tokom početnih godina studiranja. „Lobanje“ u članstvo podjednako primaju kapitene fudbalskih i veslačkih klubova, kao i istaknute pojedince iz studentskih novina Yale Daily News, debatnog kluba i magazina Yale Lit. Nakon brojnih rasprava, društvo je odlučilo da u svoje redove prima i žene, što je pomoglo povećanju raznolikosti aktivnosti.

Za razliku od ostalih tajnih društava, Društvo Lobanje i kostiju može se pohvaliti činjenicom da je za svoje članove imalo tri predsednika SAD-a. Kroz istoriju, mnoge su slavne osobe bile članovi društva.

Mnogi uticajni pojedinci bili su članovi društva, a mnoge uticajne porodice imale su u redovima Društva i po više članova. Najbolji primer za to su Džordž Buš stariji i Džordž Buš mlađi. Džon Keri (nedavno postavljen za američkog državnog sekretara) i Džordž Buš mlađi, oboje kandidati na predsedničkim izborima 2004. godine, na pitanja o svom članstvu u Lobanjama odbili su da daju odgovore. (izvor: 4D Portal)

Sinovi slobode (patrioti)

Patriotisu bili britanski kolonisti u Severnoj Americi koji su se pobunili protiv britanske vlasti tokom Američkog rata za nezavisnost i stvorili samostalnu i nezavisnu državu SAD. Pobuna se zasnivala na ideologiji republikanstva koju su pogotovo isticali Tomas Džeferson, Aleksandar Hamilton i Tomas Pejn.

Patrioti su obuhvatali muškarce i žene iz svih društvenih grupa - studente na fakultetu kao što je bio Aleksandar Hamilton, upravnike plantaža kao Tomasa Džefersona i farmere kao Danijela Šejsa. Njihovi suparnici bili su lojalisti, Amerikanci koji su ostali verni britanskoj kruni.

Delovanje patriota pre 1775. ogledalo se u grupama kao što su Sinovi slobode. Najistaknutiji vojni zapovednici patriota bili su Džordž Vašington, Natanijel Grin, Fransis Merion i Benedikt Arnold (pre prelaska na stranu lojalista).

Uglavnom su se sastajali u Bostonu, ispod jednog bresta koji je od tada postao poznat kao Drvo slobode. Tu su se dogovarali o akcijama otpora koje su uključivale deljenje letaka, pa čak i neke terorističke aktivnosti. Bostonska grupa bila je najjača među ostalim grupama Sinova slobode. Ali, i druge su bile vrlo aktivne. Grupa na Rod Ajlendu spalila je britanski teretni brod u znak protesta zbog nepravedne trgovine. Ipak, najpoznatiji događaj bio je Bostonska čajanka iz 1773. godine, kada su članovi u Bostonskoj luci obučeni kao Indijanci potopili tovar čaja.

Članstvo u ovom društvu više nije tajna, ali njihovi obredi jesu. Sastaju se dva puta nedeljno, ali šta se dešava iza zatvorenih vrata na njihovim sastancima nikad nije otkriveno. Poznat je slučaj kada ih je poglavica plemena Apači tužio tvrdeći da je kostur Džeronima u njihovom posedu. Pored toga, poznato je da navodno teraju nove članove da ispovedaju svoj intimni život ostatku grupe i da svakom novom članu daju nadimke. Tako se proširila priča da je Džordž Buš stariji dobio nadimak Magog, koji se daje članovima sa najviše seksualnog iskustva. (izvor: vikipedija i www.najbolje.info)

Društvo Tule

Društvo Tule (nem. Thule-Gesellschaft) bilo je nemačko okultističko i političko tajno društvo. Osnovano je u Minhenu 1918. godine. Njegova učenja i doktrine usađeni su u samu srž nacizma, a i istorijska činjenica govori kako je i sam Adolf Hitler na mnoge načine podupirao rad ovog mističnog društva.

Društvo Tule osnovao je nemački okultist Rudolf fon Sebotendorf 1918. kao minhenski ogranak tajnog društva Germanenorden, odnosno Red tevtonskih vitezova, osnovanog 1912. godine. Fridrih Kron, član Društva Tule, 1920. predlaže Hitleru znak kukastog krsta kao zaštitni znak za njegovu Nacionalsocijalističku nemačku radničku partiju.

Društvo Tule, čiji je član bio i Hajnrih Himler, dobilo je ime po mitskoj zemlji Hiperboreja-Tule (u hinduskim legendama naziva se još i belo ostrvo) koju su neki članovi društva poistovetili sa Islandom i Grenlandom za koje su verovali da su ostaci isto tako mitske Atlantide. Ovu ideju začeo je Platon, a dalje ju je razvila poznata okultistica 19. veka Helena Blavatski u svojim radovima nazvanim “Tajna doktrina”.

Tvrdili su da su stanovnici Tule preživeli kataklizmu i postali podzemni nadljudi, odnosno superrasa. Nakon kataklizme, prvo su migrirali na zapad (misleći na zapad Indije), potom u pustinju Gobi i na kraju u Tibet; njihovi duhovni mentori povukli su se u skriveni duhovni centar zvan Asgard, podzemni grad. Na prelazu veka termin nadčovek prihvatili su mnogi filozofi, posebno Fridrih Niče. Najčudnija je bila njihova opčinjenost arijevskom rasom. (izvor: Vikipedija)

Vitezovi zlatnog kruga

Vitezovi zlatnog kruga tajno je društvo koje je delovalo u SAD za vreme američkog Građanskog rata. U početku su nastojali doći do pripajanja Meksika i Kariba. Međutim, kada je započeo rat preusmerili su svoju pažnju sa kolonijalizma na vatrenu podršku novoosnovanoj vladi Konfederacije. Ubrzo su dobili hiljade pristalica. Imali su veliki uticaj u severnim državama.

Mnoge novine i javne ličnosti optuživali su simpatizere Juga, uključujući predsednika Frenklina Pirsa, da su pripadnici tajne organizacije Vitezova zlatnog kruga. Vitezovi se nisu samo bavili tajnim sastancima i misterioznim planovima. Često su formirali odmetničke bande kako bi svoje ciljeve ostvarivali uz upotrebu sile. (izvor: www.najbolje.info i www.scribd.com)

Crna ruka

Crna ruka je bila tajno društvo, zvanično osnovano pod imenom "Ujedinjenje ili smrt" u Kraljevini Srbiji 10. juna 1910. godine. Crna ruka delovala je i pre toga, izvršivši Majski prevrat 29. maja 1903. u kojem su ubijeni kralj Aleksandar Obrenović i kraljica Draga Obrenović čime je prekinuta loza dinastije Obrenovića.

Ujedinjenje ili smrt imalo je panslavističke ciljeve, s namerom da ujedini sve teritorije Južnih Slovena, posebno one u sastavu Austrougarske. Gavrilo Princip, član druge organizacije Mlada Bosna, uz podršku Crne ruke ubio je 28. juna 1914. u Sarajevu austrijskog prestolonaslednika Franca Ferdinanda, davši tako povod za Prvi svetski rat.

Da bi se očuvala što veća tajnost, članovi se upisuju u spiskove i vode se ne prema imenima, već prema rednom broju. Članovi se među sobom kao takvi ne poznaju, saobraćaj među njima vrši se samo preko naročito određenih ličnosti i jedino Vrhovna centralna uprava zna ko su sve članovi organizacije. Ipak, i ako ne poznaju celu organizaciju i njeno ustrojstvo, svi članovi se obavezuju na bezuslovnu poslušnost i pokornost organizaciji; oni moraju slepo izvršivati sve naredbe i čak i u grob poneti tajne koje se tiču organizacije.

U decembru 1917. na Solunskom frontu vlada je uvidela opasnost od daljeg postojanja ove organizacije, pohapsila njene članove koji su, pored toga, optuženi da su radili na ubistvu prestolonaslednika-regenta Aleksandra i predsednika vlade. Kod uhapšenog generalštabnog pukovnika Apisa, člana Vrhovne centralne uprave, nađen je originalan Ustav organizacije.(izvor: Vikipedija)

Asasini

Asasin (iz arapske reči hašišijin - predani hašišu) je izraz za ubicu-atentatora koji su Evropom proširili Marko Polo i letopisci krstaških ratova. Prvenstveno označava članove militantne sekte koji su bili ukopani u svojim orlovskim gnezdima u Siriji, a naročito u neosvojivim tvrđavama u blizini Kaspijskog mora u Persiji. Najpoznatija je tvrđava Alamut.

Poznati alamutski asasini bili su vrlo opasne ubice koji su pretili sunitskim vođama jer su bili pretnja šiitima. Pre izvršenje ubistva uzeli bi kocku hašiša i tako omamljeni lakše sproveli atentat na važne osobe.

Red asasina je na Alamutu 1090. ustanovio Hasan el Saba (poznat i kao „Starac sa gore“), a 1256. godine red uništavaju Mongoli, da bi 1273. palo i poslednje uporište.

Kako priča kaže, neprijateljske vođe bi se često budili ujutru i zaticali nož položen na jastuk, sa porukom „imamo te“. Legenda o njima brzo se raširila i pre nego što su Mongoli konačno uništili ovu grupu postali su poznate ubice po ugovoru koji su radili prljave poslove za onoga ko bi ih unajmio, a među njima je bio i kralj Ričard Lavlje srce. Reč "asasin" danas označava atentatora na poznate ličnosti. (izvor: vikipedija i www.najbolje.info)

Bilderberška grupa

Bilderberška grupa nije tajno društvo po definiciji, ali deluje pod velom tajne, što je grupu učinilo predmetom raznih teorija zavere. Grupa je osnovana 1954. godine i od tada se članovi grupe okupljaju svake godine na ekskluzivnoj konferenciji na kojoj se okupljaju svetske vođe, bankari, ekonomisti i medijski magnati. Konferenciji mogu prisustvovati samo oni sa pozivnicama. Društvo su osnovali ljudi zabrinuti zbog širenja antiameričkog raspoloženja koje je zavladalo nakon Drugog svetskog rata, ali tokom godina njihove diskusije pretvorile su se u šire rasprave o postizanju uzajamnog razumevanja među raznim kulturama.

U stalne članove ili „upravni komitet“ Bilderberške grupe spadaju šef Dojče bank Jozef Akerman, predsednik Koka-kole Džordž Dejvid, predsednica Karnegi fondacije Džesika Metjuz, predsednik Rojal dač šela Jorma Olila, šef Erbasa Tomas Enders, šef kompanije Goldman zaks Piter Saterlend, predsednik Novartisa Danijel Vasela i mnogi drugi privredni bosovi svetskog ranga. Šef savetodavne grupe je američki bankar i državnik Dejvid Rokfeler. Jedan od ključnih članova grupe je američki političar Henri Kisindžer.

Mišljenja o Bilderbergu su oprečna. Vodeći korporativni mediji se ne bave tim konferencijama, pri čemu su urednici nekih najuticajnijih medija njeni gosti. Mnogi su skloni mišljenju da je reč o elitnom klubu „vladara iz senke“, o globalnoj vlasti koja u svojim rukama drži novac i politiku. Jer, ako je reč o debatnom klubu bez većih pretenzija, postavlja se pitanje čemu tolika tajnost i policija? Poslednjih godina takva pitanja počela su da iritiraju i sve veći broj demonstranata. Pre dve godine u Sitgesu u Španiji demonstranti su se obratili policiji s porukom: „Oni kreiraju ekonomsku krizu da bismo svi ostali na ulici. Niste ovde da branite njih. Nismo mi vaši neprijatelji, već oni...“ (izvori: www.najbolje.info.hr i e-novine)

Red istočnog hrama

Ordo templi orientis, odnosno Red istočnog hrama, jeste internacionalna religijska organizacija osnovana početkom 20. veka. Zbog poštovanja Bafometa, To Mega Theriona (Velike zveri na grčkom koja se spominje i u Bibliji kao personifikacija Sotone) i dramatične teurgije ovaj red često brkaju sa satanističkim kultom. Izvorna ideja bila je da se O.T.O. poveže i ukalupi u slobodno zidarstvo, ali pod vođstvom Alistera Kroulija uskoro je reorganizovana bazirajući se na zakonu Teleme kao centralnom religijskom principu.

Ovaj zakon koji propoveda “Čini što ti je volja i to će biti sav zakon” i “ Ljubav je zakon, ljubav pod voljom”, pojavljuje se 1904. godine u “Knjizi zakona” Alistera Kroulija. Kao i druga tajna društva, članstvo u O.T.O. temelji se na postulatu inicijacije sa stepenovanim ceremonijama u kojima se ritualnom “dramom” nastoje uspostaviti bratske veze i usaditi filozofska i duhovna učenja. O.T.O. tvrdi da ima preko 3000 sledbenika širom sveta, dok se polovina ovog broja nalazi u SAD.

Delovanje društva danas je manje tajno nego u prošlosti, ali to ne znači da i danas ne upražnjavaju neke bizarne obrede. Glavni među njima je fiksacija članova društva za čovekovu seksualnost, posebno njihovo učenje o „obožavanju falusa“ i magiji masturbacije. (izvor: room 69)

(Izvor: Novi magazin - Milan Marjanović)