FK Partizan

Početkom 1950ih je postao nezavisan od vojske. Igrači Partizana, dva dana po osnivanju, 6. oktobra, prvi put su istrčali na teren. Pobedili su tim iz Zemuna sa 4:2 u sastavu: Čulik, Čolić, Beleslin, Čajkovski, Đurđević, Švaljek, Seres (B. Mihajlović), Atanacković, Rupnik, Božović i Matekalo, koji je bio i prvi strelac (dao je dva gola. Seres i Rupnik po jedan). Trener je bio Glazer, kasnije i golman.

Fudbalski klub Partizan je srpski fudbalski klub iz Beograda. Partizan je 24 puta bio prvak države, a osvajač je i 12 kupova. Najveći uspeh Partizana u evropskim takmičenjima je finale Kupa evropskih šampiona protiv madridskog Reala. Posle raspada Jugoslavije, Partizan je prvi klub iz Srbije koji se plasirao u Ligu šampiona (ukupno dva puta) i koji se plasirao u osminu finala Kupa UEFA.

Partizan je igrao u finalu Kupa evropskih šampiona 1966. protiv Real Madrida, nakon što je izbacio Mančester junajted u polufinalu. Partizan je vodio u jednom trenutku sa 1-0, ali je na kraju izgubio od Španaca sa 2-1. Najuzbudljiviji meč Partizana je bio protiv Seltika 1989. Prva utakmica je odigrana u Mostaru, koju je Partizan dobio sa 2-1. Revanš je igran u Škotskoj, a Seltik je pobedio 5-4. Partizan je postigao gol u poslednjem minutu i kvalifikovao se dalje. Neki od uspeha Partizana u poslednjim godinama su pojava u Ligi šampiona u sezoni 2003/04.

Avgusta 2010. godine Partizan po drugi put ulazi u Ligu šampiona boljim izvođenjem jedanaesteraca savladavši belgijskog šampiona Anderleht iz Brisela. Žrebom je stavljen u grupu H zajedno sa Arsenalom, Šahtjorom i Bragom.

Neposredno po završetku rata, započeta je izgradnja novog stadiona baš na tom mestu. 9. oktobra 1949. godine je na njemu odigrana prva utakmica između Jugoslavije i Francuske (1:1) u kvalifikacijama za Svetsko prvenstvo 1950.

Stadion je od polovine pedesetih do 1987. korišćen kao cilj godišnjeg festivala zvanog „Dan mladosti“. Svakog 25. maja, „Štafeta mladosti“ je predavana Josipu Brozu Titu, predsedniku Jugoslavije.

Momčilo Vukotić je rekorder Partizana po broju nastupa - odigrao je 752 utakmice, a rekorder u broju golova postignutih za crno-bele je Stjepan Bobek sa 403 pogotka. Za reprezentaciju Jugoslavije nastupilo je preko 130 Partizanovih fudbalera, a više od pedeset utakmica odigrali su Stjepan Bobek, Branko Zebec, Zlatko Čajkovski, Fahrudin Jusufi, Milan Galić, Milutin Šoškić, Slaviša Jokanović, Predrag Mijatović. Bivši igrač Partizana Savo Milošević je odigrao 102 utakmice za reprezentaciju, što je apsolutni rekord.

Klub je u dosadašnjim nacionalnim ligaškim takmičenjima postigao šest pobeda sa deset i više datih golova, u dva prvenstva je postigao po više od stotinu golova i drži rekord jugoslovenske prve lige sa 107 pogodaka u jednom prvenstvu i jedini je neporažen šampion ikada (u sezoni 2004/05). Od raspada SFRJ u nacionalnim prvenstvima Partizan je osvojio najviše titula, postavši šampion 11 od 18 puta.

Grobari, navijači Partizana, su organizovani krajem 1970ih. Nadimak su dobili od navijača najvećeg rivala Crvene zvezde, koji su mislili na uglavnom crne klupske boje, koje su bile slične zvaničnim uniformama grobara. Partizanov gradski rival je Crvena zvezda i utakmice između ova dva rivala se nazivaju „večiti derbi“.