Policija ispituje kamp zilota koji su naoružavali decu

"Pokrenuta je istraga kako bi bile proverene sve činjenice", rekao je direktor policije Milorad Veljović.

Mediji su prethodnih dana objavili snimak dece, od kojih su neka mlađa od 10 godina, kako pucaju iz replika ruskog kalašnjikova.

Desetodnevni kamp je ovog leta održan na Kučajskim planinama iznad Despotovca, a organizovao ga je zilotski red nekanonske Istinski pravoslavne crkve.

Održavanje kampa bilo je najavljeno na sajtu ove samozvane pravoslavne crkve, a u pozivu se navodi da je učešće dece i omladine "faktički besplatno", kao i da je reč o kampu koji već sada, kako se navodi, može da bude jaka konkurencija sličnim kampovima širom sveta.

Prvi čovek ove nepriznate crkve je Nemanja Stanković, odnosno kako sam sebe zove - episkop Akakije. On je rekao da deca u kampu koriste replike oružja.

"Ja ću vam reći da od tih 10 dana i svih mogućih aktivnosti od igre i zabave, sportskih aktivnosti, planinarenja... streljaštvo je bilo samo jedan dan tokom celog kampa. I mislim da je cela ta priča oko oružja u kampu i zloupotreba dece u vezi sa tim apsolutno preuveličana", kaže Akakije.

Episkop Akakije dodaje da se u kampu deca kroz veronauku uče istoriji srpskog naroda.

Predstavnici Srpske pravoslavne crkve osudili su ovu, kako su naveli, skandaloznu zloupotrebu dece, ocenivši da je to pitanje za državne organe.

Nedavno ustoličeni mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije poručio je da obuka dece na takav način i uopšte organizovanje takvog kampa nema nikakve veze sa Hristom i jevanđeljem, te je pozvao državne organe da ispitaju uslove u kojima deluje ova samozvana grupa koja se lažno predstavlja.

Da je to pitanje državnih organa, smatra i protojerej-stavrofor Velibor Džomić, inače stručnjak za crkveno pravo. On je pozvao vernike da ne nasedaju na propagandu i da svoju decu stavljaju pod komandu "duhovno neutemeljenih i neutvrđenih tipova poput Akakija" koji, kako je rekao, nisu uspeli ni sebe da povedu, a kamoli da vode druge.

Verski analitičar Živica Tucić kaže da nijedna politička partija, sportski klub, a kamoli verska zajednica ne sme da ima bilo kakav vojni kamp. Tim pre što hrišćanstvo nije ratoborna religija.

"Crkva se bori za državu, za narod molitvom i usmerava ljude da se spasavaju po njenom učenju da stignu do carstva nebeskog. Znači ovi zemaljski ciljevi koji se ostvaruju puškama, tenkovima, avionima, to ne sme da je u centru ma koje organizacije. Monopol nad vojnim sredstvima, nad vojnom obukom, može da ima samo država", rekao je Tucić.

Inače, ziloti se smatraju pravoslavnim fundamentalistima čija je parola "Pravoslavlje ili smrt" i koji ne priznaju SPC, jer ih smatra raskolnicima.

Penzionisani vladika zahumsko-hercegovački Atanasije u svojoj knjizi o zilotima u Srbiji napisao je da u SPC zilote naziva raskolnicima, jereticima, ratobornim i isključivim.

Ziloti, pak, Srpsku pravoslavnu crkvu nazivaju "državnom crkvom", a za sebe tvrde da se bore za čistotu pravoslavne vere.

Sve pravoslavne pomesne crkve, osim njihovih, koje nazivaju "istinskim pravoslavnim crkvama", prema njihovom mišljenju, početkom 20. veka poklekle su pred iskušenjima: napadima komunističkih vlasti, promenom crkvenog kalendara, ekumenizmom i "crkvenim modernizmom".

Zato se zilotizam ili "istinsko pravoslavlje" smatra više društvenim fenomenom, borbom protiv savremenog sveta, modernizma i globalizma nego što je to pitanje religije i njene odbrane.

Zilotski pokret u Srbiji potekao je iz svetogorskog manastira Esfigmena, koji se, inače, nalazi u susedstvu Hilandara.

Esfigmenski monasi odvojili su se od Vaseljenske patrijaršije sedamdesetih godina prošlog veka, kada je nekoliko pravoslavnih pomesnih crkava prešlo na gregorijanski kalendar.

Njima su se pridružila trojica srpskih monaha 1995. godine, u vreme kada su svetogorski ziloti protestovali zbog odlaska vaseljenskog patrijarha Vartolomeja u Rim, u posetu papi.

Jedan od trojice srpskih monaha, otac Akakije, 1996. godine vratio se u Srbiju i na Fruškoj gori, u blizini manastira Nova Ravanica, osnovao prvu monašku porodicu.

Danas postoji i ženski manastir, na Kučajskim planinama, nekoliko parohija s paraklisima i nekoliko stotina vernika.

Svoju crkvu nazivaju Srpska istinski pravoslavna crkva (SIPC) i ona je pod privremenim okriljem Grčke istinski pravoslavne crkve.

Na ulazu u gotovo sve zilotske manastire istaknuta je crna zastava s krstom i natpisom "Pravoslavlje ili smrt".

Izvor: B92