Manastiri Beograda
Da je srpska prestonica grad, koji nema samo splavove, Kalemegdan ili Knez Mihailovu ulicu, možete se uveriti i sami. Svake srede tokom avgusta na izletu "Manastirska tura“ imate mogućnost da vidite manastire Rakovicu, Vavedenje i Crkvu svetih apostola Petra i Pavla u Topčideru.
Izleti se organizuju u otvorenom "Lastinom“ autobusu. Polasci su svake srede u 9 sati sa Savskog trga i u 9.30 sati sa turističkog stajališta na Trgu Nikole Pašića.
Cena karte je 400 dinara, za decu do 14 godina 250 dinara, mlađi od sedam godina ne plaćaju kartu.
Izlet traje oko tri sata. Mesta se mogu rezervisati na telefone 011 3622 298 ili 011 6641 251.
Manastir Vavedenje
Da je Beograd mesto koje se može pohvaliti bogatom duhovnom kulturom, biće vam jasno na prvoj stanici ovog malog izleta - manastiru Vavedenje presvete Bogorodice na Senjaku.
Okružen parkom, ali i privatnim kućama, ovaj ženski manastri plovi svojom rekom, daleko, a ponovo tako blizu nekih od žila kucavica Beograda – mosta Gazela, autoputa Beograd – Niš, bulevara Vojvode Mišića.
Manastir u narodnu poznatiji kao Vavedenje sagrađen je 1935. godine. Ktitorka manastra je Persida Milenković. Živopis crkve manastira Vavednje završen je 1985. godine i danas je u dosta lošem stanju.
Prema predanju, ktitorka manastira Vavedenje, Persida Milenković, tri puta je usnula isti san, po kome treba da podigne crkvu na Topčiderskom brdu. Prilikom kopanja temelja za novu crkvu otkriveni su ostaci starog hrama, ali nije utvrđeno o kakvom je hramu reč. Persida Milenković spada u red najvećih dobrotvora i zadužbinara srpskog naroda novijeg vremena.
Više fotografija možete pogledati ovde.
Arhitektonsko rešenje manastirskog hrama izradio je arhitekta Petar Popović. Ikone na oltarskoj pregradi rad su radionice manastira Rakovice u Beogradu, slikao ih je Naum Andrić. Zidne slike je oslikao slikar Dušan Mihajlović u periodu od 1972. do 1982. godine. Ovaj manastir spada u red novijih crkvenih građevina.
Crkva svetih apostola Petra i Pavla
Ljubiteljima istorije i lepih priča sigurno će se dopasti zadužbina kneza Miloša Obrenovića, građena u vreme od 1832. do 1834. godine - Crkva svetih apostola Petra i Pavla u Topčideru.
Crkva u Topčiderskom parku, naspram najstarijeg i najvećeg platana u Srbiji, mesto je na kojem je, prema predanju, knez Miloš izbegao Karađorđev gnev i u znak blagodarnosti Bogu izgradio crkvu.
Pored crkve tu je i Mitropolitov konak, gde je živeo prvi mitropolit ondašnje oslobođene Srbije Melentije Pavlović. Pre nego što je crkva sazidana na istom mestu bilo je staro goblje. Pošto je knez Miloš bio parktičan čovek, mnoge od kamenih grobova je iskoristio za izgradnju nove crkve. Ovi kameni grobovi dobro se vide ako malo pažljivije pogledate eksterijer crkve.
Hram nije nikad freskopisan, a obnovljen je pre pet godina. U porti Crkve na Topčideru tokom radova na regulaciji Terazija od 1911-1912. bila je postavljena Terazijska česma. Terazijska česma je tek 1975. godine vraćena na Terazije.
Knez Miloš je topčiderskoj crkvi darovao tri zvona, od kojih su dva u Prvom svetskom ratu odneta u Beč gde su sa ostalim zvonima iz pravoslavnih hramova pretopljena i upotrebljena u ratne svrhe.
Treće najmanje zvono je sačuvano i danas predstavlja značajnu starinu.
- Bitno je kad idete u crkvu da imate na umu da je svaka crkva živa zajednica ljudi, a ne samo spomenik kulture - priča sveštenik ove crkve Vladimir Marković.
- Vrednost crkve nije u tome koliko je ona stara, već gde je danas. Razlika između ckve i same građevine je velika. Bitno je da znamo da su crkve pre svega sveta mesta zato što su se mnogi ljudi na tim mestima molili - kaže sveštenik.
Jedno od takvih mesta, gde svako dolazi sa svojim nadanjima i teskobama, sigurno je i manastir Rakovica, posvećen arhanđelima Mihailu i Gavrilu.
Manastir Rakovica
Manastir Rakovica je od pre neku godinu poznat kao grobno mesto patrijarha Pavla. Na belom mermernom krstu s jedne strane piše patrijarh Pavle, a s druge “Čekam vaskrsenje mrtvih”.
Ovaj ženski manastir udaljen je od centra grada 11 kilometara i nalazi se na kružnom putu, koji uz Rakovički potok skreće prema Avali, između dva brda Pruževica i Straževica.
U ovom manastiru strogo se poštuju norme oblačenja. Muškarci ne bi trebalo da ulaze u manastir u kratkim pantalonama, a žene ne u pantalonama.
Ako pak dođete u pantalonama, dobiće na ulasku u manastir suknju da se ogrnete.
Nastanak manastira predanje smešta u vreme vladavine srpskih kraljeva Dragutina i Milutina. Najstariji dokument, u kome se pominje manastir Rakovica, nalazimo u putopisu Feliksa Petančića iz 1502. godine.
Nije sigurno ko je ktitor ovog manastria. Podaci prevagu daju vlaškomi vojvodi Radulu I Crnom (1377 -1385), zetu kneza Lazara.
Manastir je više puta stradao, posle završetka Austrijsko-Turskog rata pristupilo se obnovi Rakovice uz veliku podršku kneza Miloša Obrenovića. U manastiru su sahranjeni neko članovi porodice Obrenović i junak Prvog srpskog ustanka Vasa Čarapić.
Preko puta manastira iznad izvora je kapela posvećena svetkoj Petki. Veruje se da ova voda ima isceliteljske moći. Onim sumnjičavim ostaje da veruju da mira u dvomilionskom gradu, kao što je Beograd, ipak, možda ima, u nekoj crkvi ili vlastitoj sobi, odlučite sami.
Teskt: Danijela Tadić
Fotografije: Saša Džambić